Tradycja społecznej pracy inżynierów i techników mechaników w Krakowie i województwie krakowskim w odrębnej organizacji naukowo-technicznej sięga okresu przedwojennego (lata 1935-1936). Już w tym czasie odczuwano w Krakowie brak oddziału Stowarzyszenia, które powstało w 1926r. z inicjatywy grupy inżynierów, działających w Kole Mechaników, i zasłużonego propagatora powstania odrębnego Stowarzyszenia Mechaników Polskich inżyniera Henryka Mierzejewskiego, profesora Politechniki Warszawskiej.rys
Życie Stowarzyszenia na terenie województwa krakowskiego reprezentowały wówczas cztery koła SIMP działające w Tarnowie przy Zakładach Chemicznych, w Nowym Sączu przy Warsztacie Kolejowym, w Chrzanowie przy Fabryce Lokomotyw oraz w Krakowie (przewodniczący prof. dr inż. Jan Krauze).
Koło Krakowskie było nieliczne, lecz członkowie uznali za konieczne nawiązanie ściślejszej współpracy z innymi kołami SIMP regionu krakowskiego oraz potrzebę powołania w Krakowie oddziału Stowarzyszenia. Projekt ten został zrealizowany dopiero po drugiej wojnie światowej, ale już w zupełnie innych warunkach. Przerwaną w Krakowie we wrześniu 1939r. działalność Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich podjęto oficjalnie dopiero w połowie roku 1946. Mimo uzyskania wolności już w styczniu 1945r. nie było czasu na organizacyjne prace Stowarzyszenia. Przed inżynierami zostały postawione ważne i pilne zadania związane z organizacją przemysłu zdewastowanego w wyniku działań wojennych.
Realizacja tych zadań wymagała jednak nowych mocnych ram organizacyjnych, nie tylko służbowych-oficjalnych, lecz również społecznych. Przystąpiono więc do reaktywowania i odbudowy życia stowarzyszeń technicznych.
Do tego zaszczytnego i historycznego zadania na terenie Krakowa i województwa krakowskiego został zaproszony i upoważniony przez Komitet Organizacyjny SIMP
Witold Biernawski (1898-1957)
Kol. inż. Stanisław Grzymałowski – dyrektor naczelny istniejącego wówczas w Krakowie Zjednoczenia Przemysłu Kotlarskiego. Pod jego przewodnictwem odbył się w dniu 12 maja 1946r. w obecnym Domu Technika pierwszy po wojnie zjazd członków Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich, który podjął jedno z zasadniczych postanowień, tj. powołał Krakowski Oddział Stowarzyszenia. Równocześnie został wybrany Tymczasowy Zarząd Oddziału z zadaniem przeprowadzenia wstępnych prac organizacyjnych oraz przygotowania Zwyczajnego Walnego Zebrania Oddziału. Delegaci Krakowskiego Oddziału wzięli udział w pierwszym Walnym Zebraniu Delegatów SIMP w Warszawie (28 czerwca 1946r.).
W grudniu 1946r. na zwyczajnym Zebraniu Członków Krakowskiego Oddziału Tymczasowy Zarząd Oddziału przekazał swą władzę nowemu Zarządowi Oddziału, którego przewodniczącym został Kol. prof. inż. Witold Biernawski.
W tak utworzonych ramach organizacyjnych rozpoczął w 1946r. swe prace Krakowski Oddział SIMP. Szybki i sprawnie zorganizowało się na naszym terenie życie Stowarzyszeniowe. Sprzyjały temu niewątpliwie takie okoliczności, jak duży napływ kolegów inżynierów i techników mechaników do Krakowa, jedynego wówczas prawie nie zniszczonego miasta, stosunkowo szybkie uruchomienie zakładów przemysłu maszynowego, powołanie licznych biur projektowo-konstrukcyjnych branży maszynowej (zarówno na terenie miasta jak i województwa).
W pierwszym okresie, trwającym od maja 1946 r. do połowy 1951r. istniało tylko jedno koło SIMP w Chrzanowie oraz Oddział w Krakowie, skupiający bezpośrednio wszystkich swoich członków, natomiast forma organizacyjna pracy była tradycyjna- przedwojenna. Rosły jednak szeregi członków Oddziału i całego Stowarzyszenia, upowszechniała się nowa rola oraz nowe zadania inteligencji technicznej i stowarzyszeń technicznych, które zjednoczyły się w powstałej w 1947r. Naczelnej Organizacji Technicznej. Jej siedzibą był obecny Dom Technika, który stanowił siedzibę Krakowskiego Towarzystwa Technicznego, rozwiązanego w 1948r.
Siedziba Krakowskiego Zarządu Oddziału SIMP
Od roku 1951 następuje okres silnego rozwoju Oddziału pod względem organizacyjnym. Utrwala się potrzeba poszerzenia pracy przez tworzenie terenowych komórek działania. Powstają liczne koła zakładowe SIMP przy zakładach pracy, a przy Oddziale sekcje branżowe i naukowo-techniczne. W konsekwencji tego rozwoju następuje naturalny podział pracy i kompetencji. Praktykowany z konieczności w pierwszych latach operatywny charakter działania zarządów Oddziału przekształca się w działalność dyspozycyjną i koordynującą. Bezpośrednią działalność statutową przejmują w poważnej części koła zakładowe i sekcje naukowo-techniczne. Wzrasta świadomość użyteczności Stowarzyszenia. Przy Zarządzie Oddziału w kołach zakładowych wyrosła znaczna grupa aktywistów, wytwarza się i utrwala typ inżyniera i technika-simpowca, działacza społecznego. Rozwija się również program działania Oddziału. Każdy rok działalności przynosi nowe doświadczenia i nowe formy pracy. Każdy nowy Zarząd wnosi swoje indywidualne pomysły i projekty stosownie do aktualnych potrzeb, okoliczności i warunków pracy.
Od samego początku istnienia Oddziału jego działalność rozwijała się równolegle w dwóch zasadniczych kierunkach, z których pierwszy obejmował zagadnienia organizacyjne, a drugi zespół działalności merytorycznej, wynikającej ze statutowych celów i zadań SIMP, uchwał walnych zjazdów delegatów Stowarzyszenia i walnych zgromadzeń Oddziału.
Uwzględniane były również różne akcje podejmowane przez Zarząd Główny SIMP i NOT.
Dążeniem SIMP-u było i nadal jest realizować hasła i postanowienia przyjęte na Walnym Zjeździe Delegatów SIMP w Krakowie w roku 1972, tj:
- SIMP wychowawcą mechaników i organizatorem ich ciągłego doskonalenia zawodowego
- SIMP ekspertem w budowie i eksploatacji maszyn
- SIMP rzecznikiem spraw osobistych i społecznych mechaników polskich
Hasła te są nadal aktualne, propagowane są również deklaracje programowe SIMP przełomu XX i XXI wieku.